Prosta, czytelna, efektowna – tak jest sztuka popartu, która rozwinęła się w nastroju szalonych lat sześćdziesiątych, a pojawiła się jako reakcja na rozkwit kultury masowej. Przewrotnie, prace kojarzące się z produktami kultury materialnej i reklamą, były tworzone jako przestroga przed konsumpcjonizmem. To stylistyka ciągle aktualna i obecna w twórczości współczesnych artystów.
Pop art operuje prostymi kompozycjami, nasyconą barwą i kontrastami. Prace są krzykliwe i duże, mają zwracać uwagę oraz przyciągać wzrok. Przejmując środki typowe dla świata rozrywki, naśladując kadrowanie, konwencje rysunku i ograniczoną gamę kolorów. Charakterystycznym dla tego kierunku zabiegiem jest kilkukrotne powielenie obiektu w ramach jednej pracy, służące zwiększeniu efektu. Przedstawiane na obrazach historie odwołują się do istotnego dla kultury popularnej wydarzania lub przedmiotu. Częstymi tematami są wyroby masowe, znane postacie i gwiazdy, jedzenie czy przedmioty codziennego użytku.
Komentarze
Prześlij komentarz