Surrealizm
Surrealizm
Co to jest surrealizm?
Surrealizm (inaczej nadrealizm) Surrealizm (zwany także nadrealizmem) – kierunek w sztuce powstały w 1924 roku (do roku 1935) we Francji, początkowo występujący wyłącznie w literaturze, później w sztukach plastycznych, filmie i teatrze. Kierunek ten prezentowali nie tylko Francuzi, ale także malarze pochodzący z Belgii, Hiszpanii, Niemiec i Włoch. Cechą charakterystyczną artystów był metaliczny i gładki sposób malowania. Ich twórczość polegała na umieszczaniu przedmiotów (postaci) w rozległych, nierzeczywistych przestrzeniach.
Teoretykiem i ojcem tego nurtu był filozof i poeta André Breton. Rok po ogłoszeniu Manifestu surrealistycznego[3], w 1925 odbyła się pierwsza wystawa. Od 1924 grupa surrealistów wydawała pismo „La Révolution surréaliste”.
Jako istotną inspirację dla dzieł surrealistów przyjmuje się malarstwo Hieronima Boscha, żyjącego na przełomie XV i XVI wieku. Ponadto nurt ten czerpał inspirację z dadaizmu.
Surrealizm w malarstwie
Surrealizm w malarstwie tworzyli artyści, którzy mieli dystans do siebie i których nie interesowała w tamtych czasach opinia innych ludzi. Surrealiści wyróżniali się nie tylko swoimi pracami, ale także stylem bycia. Tworzyli bez zahamowań i bez ograniczeń. Prowokowali tematyką dzieł i chcieli jak najbardziej pobudzić ludzi do myślenia.
W tamtym okresie rozwijała się tematyka psychoanalizy, co stanowiło pewne podłoże dla twórczości surrealistów.
Tematyka obrazów była sprzeczna z rzeczywistością, negowała założenia realizmu i racjonalizmu.
Kierunek surrealizmu odsłaniał wszelkie marzenia ludzkie,
sny, impulsywne zachowania.
Sztuka surrealistyczna jest swobodnym kierunkiem.
Wybrani przedstawiciele surrealizmu
Salvador Dali pochodzi
z Hiszpanii i zdobył największą sławę wśród surrealistów.
Trwałość
pamięci to jeden z najsłynniejszych obrazów artysty (obraz powyżej). Miękkie zegary stały się ikoną surrealizmu.
Czy wiecie, co zainspirowało malarza do stworzenia obrazu? Podczas jednej z kolacji Dali przyglądał się serowi camembert, który leżał na talerzyku. Rozmyślał o … jego miękkości.
Po powrocie do swojej pracowni artysta popatrzył na
swój niedokończony obraz przedstawiający morze, skały i drzewo. Czegoś mu w nim
brakowało.
W swojej autobiografii Salvador Dali napisał, że już
miał zgasić światło, kiedy zobaczył dwa miękkie obrazy, a jeden z nich wisiał
na suchej gałązce drzewa. Po takiej wizji twórczej powstał jeden z
najsłynniejszych obrazów na świecie.
Komentarze
Prześlij komentarz